Desember er mánuður sem fólk virðist elska eða hata, að því er virðist. Sumir geta ekki beðið eftir aðventunni og gera fjölmarga jólaundirbúningsstatusa á facebook á meðan aðrir hvæsa yfir öllu veseninu sem fylgir því að halda jól og tilkynna öllum sem vilja hlusta að heima hjá þeim verði sko engin sérstök jólaþrif eða smákökubakstur. Ég hef sjálf verið mikið jólabarn síðan ég man eftir mér - jólin voru alltaf algjört ævintýri þegar ég var krakki og það var meira að segja ákveðinn sjarmi yfir því að þrífa fyrir jólin. Mamma hafði gott lag á því að gera jafnvel lítið spennandi hlutina skemmtilega. Og það sem stendur upp úr ekki það sem ég fékk í jólagjöf heldur litlu hlutirnir í kring sem fylltu andrúmsloftið af gleði og vellíðan. Ég gerði smávegis lista yfir þær minningar sem sem rifjast alltaf upp á þessum tíma og láta mér líða vel.
-Hvíti flauelskjóllinn sem mamma saumaði á mig og mér leið eins og prinsessu í.
-Hvernig afi glotti til mín yfir möndlugrautnum rétt áður en ég fann möndluna á disknum mínum (ég komst að því mörgum árum seinna að afi fékk hana alltaf en laumaði henni yfir á minn disk þegar ég sá ekki).
-Kyrrðin sem var úti á aðfangadagskvöld.
-Birtan af jólaljósunum sem gerði allt miklu huggulegra.
-Jólalögin sem mamma spilaði í botni þegar við skrifuðum á jólakort, bökuðum smákökur eða skreyttum.
-Að leggjast upp í rúm á aðfangadagskvöld með nýja bók til að lesa fram á nótt.
-Það voru alltaf keypt ný náttföt til að vera í á aðfaranótt jóladags og svo voru sett nýþvegin rúmföt utan um sængurnar á Þorláksmessu og ein besta tilfinning í heimi var að leggjast upp í rúm í nýju náttfötunum í sængurnar sem ilmuðu af mýkingarefni.
****
December is a month people love or hate, or so it seems. Some are bursting with excitement and make endless facebook statuses about their holiday preparations while others try to avoid everything that has to do with with Christmas. I've always loved Christmas. It was always such a magical time when I was a kid - even the annual 'Christmas house cleaning' had it's charm. And the things I remember? Not the gifts (though I did like them too!) but the small things that made this time special and wonderful. And as a special holiday treat for my self I made a list of my favorite Christmas memories that don't seem to fade as time goes by:
-My white velvet dress my mother made for me and I loved.
-How my great grandfather used to grin at me when I found the almond in my 'möndlugrautur', (a rice pudding with cinnamon and sugar which is an Icelandic holiday dish, usually served before the main course on Christmas eve and it has one almond in it. The person who gets the almond wins a price). I usually won and it wasn't until many years late I was told that my grandfather always got the almond but secretly put it in my pudding so I would win the price.
-How silent Christmas eve was (On Christmas eve in Iceland everyone stays at home, everything is closed, almost no one is around outside and there is no sound of traffic).
-The holiday lights that made everything more romantic and cosy.
-The holiday music my mother would blast while we were writing Christmas cards, baking cookies or decorate the house.
-Crawling in to bed on Christmas eve with a new book to read.
-My mother always bought new pajamas for us to wear on Christmas eve and put on freshly washed sheets on 'Þorláksmessa' (December 23, the day before Christmas. Icelandic Christmas start at six in the evening on December 24). It was heaven to go to sleep in the new pajamas and fresh sheets.
Það sem einkenndi jólin heima var stressleysið. Jólin eyðilögðust ekkert ef ein smákökusort var ekki bökuð eða ef geymslan var ekki þrifin hátt og lágt, samt var bæði þrifið og bakað. Það var hins vegar gert í samræmi við hversu mikill tími var til að gera slíkt og þörf, en ekki sem nauðsynleg kvöl. Ég veit líka að mörgum þykir nóg um eyðsluna um jólin en það er vel hægt að eyða hóflega á þessum tíma, (svona fyrir utan að samfélagið í dag stendur og fellur með kaupum og sölu - en það er nú önnur pæling) jólagjafir þurfa ekki að vera risastórar og dýrar, það þarf ekki að kaupa allt nýtt inn í stofuna af skrauti, elda upp úr Gestgjafanum eða kaupa nýjan kjól ef til eru fullkomlega huggulegir og nothæfir kjólar inni í skáp. Jólin eiga í mínum huga að vera timinn til að njóta þess að slappa af með fjölskyldunni, hitta vini og skemmta sér, borða góðan mat og týna sér í lestri á góðri bók. Hver og einn ætti að finna sína leið í að halda upp á jólin án þess að láta pressuna frá samfélaginu ákveða hvernig þau verða. "Réttu" jólin eru ekki til, ef fólki langar að liggja uppi í rúmi öll jólin með bækur eða sjónvarp þér til skemmtunar og ekkert fara út, eða þá að mæta í öll partýin í nýjum kjól og taka duglega á því, þá er það rétta leið hvers og eins.
Og það er einmitt það sem ég hef lagt áherslu á síðan ég fór að búa sjálf, að búa til mínar eigin hefðir og láta ekki stress og áhyggjur eyðileggja fyrir mér þennan yndislega árstíma. Í desember er litla tveggja manna fjölskyldan mín dugleg að gera hluti saman - elda góðan mat, horfa á jólamyndir, fara saman í jólagjafaleiðangur og í stað þess að kvarta og kveina yfir umferð og fólksfjölda og hvað þetta eigi eftir að taka langan tíma þá höfum við gaman af því - það er jú bara einu sinni á ári sem ég kaupi jólagjafir og mér þykir gaman að gefa (hlakka reyndar afskaplega mikið til þegar ég hætti í skóla og fer að vinna því þá er líklegra að ég geti keypt örlítið rausnarlegri gjafir handa þeim sem mér þykir vænt um). Svo er bara farið heim með pokana og öllu pakkað inn við skemmtilega jólatónlist. Einnig höfum við gert að hefð í desember að eiga einn dag bara fyrir okkur, helst laugardag en það gengur ekki alltaf upp, til að gera eitthvað skemmtilegt án þess að þurfa að klára eitthhvað eða mæta eitthvert. Við venjulega kíkjum í miðbæinn, skoðum í hinar og þessar búðir, röltum eftir litlum götum og skoðuum húsin, njótum allra jólaljósanna, setjumst inn á kaffihús og spjöllum, skautum á tjörninni og endum kannski á einhverju veitingahúsi eða förum heim og eldum. Þessi dagur er kærkomin afslöppun í mánuði sem er yfirleitt nokkuð þéttskipaður.
Og það er einmitt það sem ég hef lagt áherslu á síðan ég fór að búa sjálf, að búa til mínar eigin hefðir og láta ekki stress og áhyggjur eyðileggja fyrir mér þennan yndislega árstíma. Í desember er litla tveggja manna fjölskyldan mín dugleg að gera hluti saman - elda góðan mat, horfa á jólamyndir, fara saman í jólagjafaleiðangur og í stað þess að kvarta og kveina yfir umferð og fólksfjölda og hvað þetta eigi eftir að taka langan tíma þá höfum við gaman af því - það er jú bara einu sinni á ári sem ég kaupi jólagjafir og mér þykir gaman að gefa (hlakka reyndar afskaplega mikið til þegar ég hætti í skóla og fer að vinna því þá er líklegra að ég geti keypt örlítið rausnarlegri gjafir handa þeim sem mér þykir vænt um). Svo er bara farið heim með pokana og öllu pakkað inn við skemmtilega jólatónlist. Einnig höfum við gert að hefð í desember að eiga einn dag bara fyrir okkur, helst laugardag en það gengur ekki alltaf upp, til að gera eitthvað skemmtilegt án þess að þurfa að klára eitthhvað eða mæta eitthvert. Við venjulega kíkjum í miðbæinn, skoðum í hinar og þessar búðir, röltum eftir litlum götum og skoðuum húsin, njótum allra jólaljósanna, setjumst inn á kaffihús og spjöllum, skautum á tjörninni og endum kannski á einhverju veitingahúsi eða förum heim og eldum. Þessi dagur er kærkomin afslöppun í mánuði sem er yfirleitt nokkuð þéttskipaður.
****
Christmas at home were always without stress. Nothing was ruined if we didn't manage to bake ten different sorts of cookies or clean the garage, we simply did what we had time to do. And I know a lot of people dislike the massive money spending around this time but it is possible to enjoy Christmas without spending all that much, (although our society depends on selling and buying but that's a different story) there really is no need spend a ton on Christmas presents, any gift - expensive or not - given with love is all I need. The house doesn't have to be decorated with the latest Christmas 'fashion' and old dresses can be worn again. My Christmas are about spending time with the people I love, seeing my friends and go out dancing, eating great food and relax with a good book. There is no 'right' way to celebrate this time, people have to find their own.
And since moving out I've tried to find my way and not let stress ruin this wonderful time of year. In December our little family of two (four if you count cats and rabbits) tries to do something festive and fun together, cooking different recipes, watching holiday films, buying presents and instead of complaining about traffic and how time consuming it is, we enjoy finding the perfect gift for everyone and wrapping them. I love buying gifts for my family and the time and money I spend on them is well spent. We also have a 'day off', a December tradition where we take a whole day off to do something relaxing and unplanned, which is very welcomed change since December is usually rather hectic. We walk around the streets in the city center and look at the beautiful houses and Christmas lights, go to a cafe for a cup of hot chocolate, go skating on the pond by the city hall and then go to a restaurant or home to cook. I really look forward to this day every December, it gives me time to recharge the batteries for the busy time ahead.
No comments :
Post a Comment